(TDCS)تحریک الکتریکی مغز

تحریک الکتریکی مغز(TDCS)

یکی از روشهای تحریک مغز TDCS ( transcranial Direct CurrentStimulation ) یا تحریک الکتریکی از رو جمجمه است.در این روش با استفاده از یک جریان الکتریکی ضعیف ( حداکثر تا ۲میلی آمپر ) نواحی خاضی از مغز را تحریک می کنند .این کار می تواند اثرات درمانی بر جای بگذارد.همچنین می تواند منجر به ارائه اطلاعات بیشتر در خصوص کارکرد مغز انسان نیز بشود.
کاربردها :
از TDCS در درمان اختلالات اضطرابی ، اسکیزوفرنی ، وسواس جبری،افسردگی،پارکینسون،میگرن ، اختلالات خواب،صرع،هراس،ناتوانی های یادگیری،سندرم تورت،مدیریت استرس،بیش فعالی،عدم تمرکز و توجه،آلزایمر،لکنت زبان،اتیسم،نارساخوانی،وزوز گوش و سومصرف مواد و بازتوانی پس از سکته مغزی استفاده شده است.ه

مچنین آزمایش بر روی افراد سالم نشان داده است که این روش می تواند عملکرد شناختی آنان را بسته به منطقه ای که تحریک می شود افزایش دهد از قبیل توانایی های گفتاری و ریاضی،گستره توجه، حافظه و …

انواع تحریک

سه نوع تحریک وجود دارد
تحریک مثبت.تحریک‌منفی و تخریک ساختگی.در تحریک مثبت ،تحریک پذیری عصبی منطقه مورد نظر افزایش می یابد. حال آنکه در تحریک منفی برعکس این مساله صورت می گیرد.حالت ساختگی نیز به عنوان گروه کنترل در مطالعات مورد استفاده قرار می گیرد.در این حالت تحریک کوتاهی صورت می گیرد و‌پس از آن متوقف می شود.در این حالت فرد متوجه نمی شود که چه‌ مدت تحریک بر روی وی صورت گرفته است.به وسیله وجود این حالت است که محققان می توانند اثر واقعی این روش را در مقایسه با اثر تلقین و یا دارونمایی آن مشخص نمایند.

یکی از مهمترین ابعاد این روش قابلین آن در دستیابی به تغییرات صورت گرفته در قشر مغز حتی پس از پایان تحریک است.مدت این تغییرات به طول مدت تحریک و همچنین شدت تحریک بستگی دارد.عملکرد مغز با توجه به دپولاریزاسیون و یا هیپرپولاریزاسیون اتفاق افتاده در پتانسیل استراحت غشا تغییر می یابد.
خطرات و عوارض جانبی
تا کنون هیچ گونه خطری در مورد استفاده از این روش گزارش نشده است